Kapına Geldim

Hiç görmedigim bir sevinç; kapına geldim. 

Rabbim! Bir "kim o " de yeter. 

Kim olmamı istersen o olmaya geldim 

 

Sensin her zaman yanımda olan
dar zamanlarımda yüreğimin yankılarını duyan...
Sensin karanlıklar ortasında dolunaylar gibi kalbime doğan..

Geceleri buram-buram tüten hıçkırıklarımda
bütün arayışlarımda
dalgalı bir denizin ortasında çırpınan ruhumda
Sensin gök kubbemin rengarenk gökkuşağı...

Özüm Sensin

Tebessüm ettiğimde gülümsememsin..
Beni hakiki seven Sensin..
Ellerimin gözlerimin yüreğimin mimarı!
Sanatının emaresi herbir zerrem

Gözlerime Nurundan ışıklar vermeseydin şu kainat tablosunu göremeyecektim.
Sevgiyi kalbime ilham etmeseydin Seni sevmenin güzelliğini bilemeyecekti yüreğim..

Gözlerime ağlamak nimetini vermeseydin gözyaşının kalbimle olan dostluğundan bi-haber kalacaktı gözlerim..
Her gün güneş olup aydınlattın semaları karanlıkta bırakmadın umutlarım..

Ey cömertlerin En cömerti!

Rezzak isminle donattın afakımı
Settar isminle örttün ayıplarımı
Tevvab isminle her defasında kabul ettin tövbelerimi...

"Yine Gel" dedin... tekrar geldim,
sana geldim ALLAH'ım!

Vedud olan Sensin seven sensin
Senden başka kimim var ki kapısına gideyim?
Aşkınla kuşat aşkından mahrum kalmış naçar yüreğimi..

Baharım Sen ol sevgili.!

Hazanda bırakma yapraklarım dökülüyor..
Gülistanım sen ol Ey Sevgili!

Ey ellerimden tutanım.!

Sana kavuşmak için çıktığım bu sevdalı yolculukta sarp yokuşları çıkarma karşıma..

Ey fukara yüreğimin Rahmeti sonsuz Sevgilisi!
Beni sana sürünerek değil koşarak getir..

Uzattım ellerimi bırakma beni.

Elim Sen ol ALLAH'ım! Kolum kanadım dilim, tek güvenim dayanağım sahibim Sen ol..

Ayım güneşim Sen ol..

Geldim işte kapına Aşkının fukarasıyım. Aşkım sen Ol '

Aşkım Sen ol

İmtihan

Kütüphaneden bir kitap aldı, oturdu sabaha kadar okudu.
Sayfaları birbiri ardınca çevirip, tekrar tekrar okudu…
Ve o kitaptaki aşka vuruldu genç adam.
Sonra kitabı kapatıp, düşünmeye başladı;
Acaba böyle âşıklar gerçekten var mıdır? Böyle bir âşık? Böyle bir maşuk?
Kitabın kapağını kaldırıp baktı ki, kendinden önce okuyanların isimleri var.
Bir bayan ismi gördü.

O da bu kitabı okurken, filan sayfada benim düşündüğümü düşünmüş müdür?
Falanca sayfayı okurken, böyle bir tebessüm etmiş midir?
Falan yerde gözlerinden yaşlar süzülmüş müdür bir bir?`
Diyerek hayaller kurmaya başladı.
Adresleri buldu fihristten.
Sabah olunca, o isimdeki herkese birer tane mektup yazdı.
Bir, iki, üç, dört günler günleri kovaladı haber yok.
Bir gün eve geldiğinde posta kutusunda mektup olduğunu farketti.
Kalbi o kadar hızlı atmaya başladı ki;
Mektubu alıp merdivenlerden koşarak çıktı.

cevap;
“Genç adam sizi tanımıyorum, bir kez bile görmedim yüzünüzü. Zaten görmem de gerekmez bir tek gördüğünü sevmez insan. Ama itiraf edeyim yazdıklarınıza vuruldum. Sizde benim hoşuma gittiniz.”

Hemen bir cevap karaladı oracıkta.
Ve beklemeye koyuldu.
Başka bir gün posta kutusunda yine bir mektup,
Bir mektup, bir cevap, bir mektup, bir cevap...
Beş yıl boyunca karşılıklı mektuplaştılar.
Delikanlı dayanamaz oldu artık, yaktı hasret yüreğini,

Bir mektup yazdı;
“Hanımefendi sizi görmek istiyorum. Yüzünü görmeden, özüne vurulduğum kadını merak ediyorum. Ne olur buluşalım.”

Cevap;
“Hay hay. Filan gün, falan sahil kasabasında, falan yerde bekliyorum. Beni tanımanız için yakamda da kırmızı bir gül olacak.”

Zaman geçmek bilmedi. Nihayet o sabah geldiğinde,
Sahil kasabasına geldi, beklemeye başladı. Yüreği alt üst, pırpır.
Vakit yaklaştıkça yerinde duramaz olmuştu.
Karşıdan gelenlerin; Acaba o mu, belki de budur diyerek yakalarına bakıyordu.
En son baktı ki; karşıdan zarif bir hanım, o kadar tatlı bir tebessümle genç adama doğru geliyor ki;

“İşte” dedi “İşte biliyordum, o…”

Ona doğru yürümeye başladı, yaklaştı,
Tam karşı karşıya geldiler, göz göze baktılar.
Genç kız bir tebessüm edip delikanlının önünden sıyrılıp geçti.
Arkada kalın camlı gözlüklü yakasında kırmızı gül olan yaşlı bir kadın.
Dönüp baktı giden kıza,
Gel! der gibi bakmakta o eşşiz güzelliğiyle.
Hayır! dedi. `Ben bir anda vurulduğuma değil,
Yüzünü görmeden, özüne vurulduğum kadına gideceğim.`
Kadının önüne geldi, durdu.
Merhaba dedi, ben filanca.
Kadın tebessüm etti.

`Delikanlı sizi tanımıyorum ama şu karşı kaldırımda ki kız var ya, sizi görünce gözleri ışıl ışıl oldu. Yakasında ki gülü çıkartıp benim yakama taktı ve dedi ki;

Şişşşt… Teyze, imtihan, imtihan…

Delikanlı dönüp baktı ki, genç kız kendisine doğru koşarak gelmekte...


→Serdar Tuncer (link)

Ölüm Risalesi

Ve zaman döne döne

Gelmişti başlangıç noktasına

İlk yaratılış düğümüne

Mahlukatın var olduğu

Yüzüsuyu hürmetine

Evrenin efendisinin

Kavuşmak vakti gelmişti sevgilisine.

Hayatın menbaı

Merhametin son durağı

Madeni, muhabbet ocağının

Ateşler içindeydi

Yatağında.

İltica etmişti sanki kainat

Kutsal tenine

Hayata şafak olan alnında

Ter taneleri

Her biri insanlık çilesinden

Bir haberdi sanki

Bir an oldu

Aralandı gözleri

Sonsuzu kuşatan bakışları

Süzdü ciğerparesi Fatımayı

Süzdü tek tek çevresindeki

Can dostlarını

Kıpırdadı dudakları dedi:

-Ebubekir kıldırsın namazı

Sonra daldı daldı uyandı

son defa aralandı

Bakışları

Yöneldi bir noktaya

Karar kıldı bir noktada

Ve dedi:

-Merhaba Ey Refik-i Ala !

Olacak oldu

Akıllar kamaştı

Kalbler tutuştu

Feryat ve figan gökleri tuttu

Çekti kılıcını Faruk olan

Sıçradı orta yere :

-Kim derse " O ÖLDÜ" , öldürürüm!

Ayrılık ateşinden

Ateşin şiddetinden

Sanki bendler çözülmüş

Felekler çökmüştü

Şuur tutuşmuş

Akıl iflas etmişti.

Sonra Sıddık olan

Yetişti geldi

Baktı baktı yatağında hareketsiz yatan sevgiliye

Mağarada arkadaşına hicrette yoldaşına

Sonra baktı çevresine

Mahşerden önce mahşer hali yaşayan

Ashabına

Aline

Ebubekir dedi :

-Ey nas , susun !

-Kim ki Rasulullaha tapmaktadır

-Bilsin ki Rasul ölmüştür.

-Kim ki Allah'a tapmaktadır

-Bilsin ki Allah ölmez

-Hayy ve Layemut'tur. ( Hayat sahibi ve Ölmez )

-Ey nas, Susun!

-" İnna lillahi ve inna ileyhi raciun."

Sonra eğildi sevgilisinin yüzüne

Sürdü bulutlanmış gözlerini

O güzellikler ülkesine

Baktı baktı ve dedi :

-Hayatında güzeldin

-Ölümünde güzelsin

-Öldün

-Bir daha ölmeyeceksin!

Erdem Bayazıt